Rezidba šljive

Čitaoci pišu

Autor: dipl. ing. Saša Šormaz

 Voćni zasadi se nalaze u periodu mirovanja pa našim voćarima predstoji jedna važna operacija, a to je rezidba. Ovom prilikom biće reči o rezidbi šljive koja je na području naše opštine dosta zastupljena.  Rezidba šljive spada u osnovne i redovne mere koja se mora izvoditi svake godine. Rezidba na zrelo ili zimska rezidba se obavlja u periodu mirovanja šljive.  Ukoliko se ne raspolaže sa dovoljno radne snage ili su zasadi na većim površinama i potrebno je dosta vremena za rezidbu može se krenuti ranije tokom decembra i januara. Rezidbu mladih ili tek podignutih zasada po pravilu ostavljamo za mart, pred sam početak vegetacije kada je opasnost od mrazeva manja, a neoštećeni nabubreli pupoljci iznad kojih će se obaviti rez jasno uočljivi.

Osnovi princip rezidbe za rod je da se održi formirani uzgojni oblik, a načinom tj. jačinom rezidbe utičemo na redovnu rodnost i kvalitet plodova. Od rodnog potencijala tj. broja formiranih cvetnih pupoljaka zavisi jačina rezidbe. Rezidbu treba prilagoditi i sortima šljive u zasadu odnosno razlikama u tipu rodnih grančica između pojedinih sorti. Kod šljive razlikujemo sledeće rodne grančice: mešovite rodne grančice, duge rodne grančice, majske buketiće i kopljaste izraštaje. Mešovite rodne grančice kod „čačanske rodne“ slične su mešovitim grančicama kod breskve, na grančici u grupama po dva ili tri se nalaze lisni i cvetni pupoljci. Ovaj jednogodišnji prirast je važan nosilac rodnosti kod ove sorte, a pored mešovitih rodnih grančica pažnju treba posvetiti i kratkim rodnim grančicama tj. spiralno raspoređenim cvetnim pupoljcima na majskim buketićima i njihovom broju. Rezidbom počinjemo sa zemlje i prvo uklanjamo polomljene i suve grane, vodopije, prirast koji raste u unutrašnjost krune, grane koje se ukrštaju. Rezove praviti do osnove izbegavajući ostavljanje patrlja, deblje grane seći voćarskim testericama, a ostale malim ručnim makazama, izbegavati velike makaze,osim patrlja koje ostavljaju, sa njima ne može precizno da se izvede rez iznad pupoljka kada se skraćuju grančice a često povlače i koru pa dolazi do guljenja kore ispod debljih grana. Jednogodišnji prirast se najčešće prevodi na nižu grančicu koja ima povoljan položaj i ona se prekraćuje za četvrtinu, trećinu ili polovinu svoje dužine u zavisnosti od jačine rezidbe. Ova grančica reže se na pupoljak koji je okrenut prema polju i taj vršni pupoljak mora biti po položaju viši od vršnog pupoljka niže grančice koju ostavljamo jer ona predstavlja produžnicu skeletne grane. Prirast ispod nje takođe skratiti na pupoljak koji je okrenut u onu stranu gde želimo da raste novi mladar.

 Kad zavšimo sa rezidbom nižih grana, pomoću merdevina ili platformi režemo više spratove, a princip je isti, prevođenje na nižu grančicu ako je na dvogodišnjem drvetu veći broj jednogodišnjih grančica, njihovo skraćivanje na spoljni pupoljak vodeći računa o položaju grančica – viša po položaju mora to i ostati posle skraćivanja. Rezidbom utičemo da ne dođe do preteranog izduživanja grana i prenošenja rodnosti na periferiju krune. Ukoliko uočimo ogoljavanje na pojedinim delovima krune za popunjavanje tog prostora mugu se ostaviti i vodopije, ali je poželjno da se tokom vegetacije izvrši njihovo povijanje. Stare i izdužene grane mogu se rigoroznijim rezovima prevesti na niže grane koje imaju povoljan položaj, rodni i vegetativni potencijal. Pravilnom rezidbom održava se formirani uzgojni oblik. Poboljšana piramidalna kruna je najpogodnija za ovu sortu, to je oblik sa centralnom vođicom na kojoj su spiralno raspoređene skeletne grane. Vođica se rezidbom prevodi na vršnu skeletnu granu kod poboljšane piramidalne krune ili na niži jednogodišnji prirast kod piramidalne. Posebno je važno tokom formiranja uzgojnog oblika da ugao koji zahvata produžnica i buduća skeletna grana bude od 45-60 stepeni kako bi veza između njih bila jača i da ne dođe do očenjivanja grana.

Fotografija: pixabay