Da li se ukidaju neke mesne zajednice u opštini Vladičin Han?

Autor: Lj. Pavlović

Zahtev za dostavljanje mišljenja o ukidanju četiri mesne zajednice u opštini Vladičin Han – Kacapuna , Bačvišta, Beliševa i Ravne Reke, a na osnovu člana 70 i 120 Statuta te Opštine, i promenu područja MZ Lepenica tako da ista obuhvata navedene, neke je od predsednika Saveta tih MZ uznemirila, a neke, izgleda, ostavila ravnodušnima, kao i mnogo toga što se u njihovim selima dešava.

Kako stoji u dopisu članom 73 Zakona o lokalnoj samoupravi, Sl. glasnik RS br.129/2007 i 83/2014i drugih zakona, propisano je da SO Vladičin Han odlučuje o obrazovanju područja za koje se obrazuje i ukidanje MZ, uz prethodno pribavljanje mišljenja građana. Članom 3 i i 4 Odluke o obrazovanju MZ za područje Opštine Vladičin Ha, Sl. glasnik Grada Vranja, br. 20/201 propisano je da SO Vladičin Han pre donošenja odluka o obrazovanju nove MZ, promeni područja ili ukidanju MZ probavi mišljenje građana na zboru.

Prema obrazloženju, razlog podnošenja predloga o ukidanju ove četiri MZ j“stvaranje uslova za bolje funkcionisanje i razvoj područja odnosno naseljenih mesta Lepenica, Bačvište, Kacapun, Beliševo i Ravna Reka, a samim tim i poboljšanje kvaliteta života meštana ovih naseljenih mesta“. Sve te MZ su nalaze u brdskom planinskom području. Kako je navedeno u predlogu, prema poslednjem popisu od prošle godine, Bačvište ima osam domaćinstava i 23 stanovnika, Kacapun 15 domaćinstava i 30 žitelja, Beliševo 20 domaćinstava i 29 meštana i Ravna Reka 24 žitelja u 38 domaćinstava,većina pretežno starije dobi, bez tendencije povećanja broja stanovnika. Lepenica je u ravničarskom delu hanske opštine koja ima 203 domaćinstva i 668 stanovnika.

Za navedene MZ, za koje je stigao prelog o gašenju, smatra se „da ne mogu da se ekonomski osnaže, niti da doprinesu razvoju sela i poboljšanju života meštana. Udruživanjem istih, sa Lepenicom, stvorili bi se uslovi za napredak, prosperitet i ekonomsko osnaživanje ovih sela, a samim tim i poboljšanje života meštana u niima“. Takođe se, kako piše, „sa postojanjem sadašnjih MZ postavlja pitanje i validnosti izbora organa MZ, uzimajući u obzir da broj članova Saveta MZ i način predlaganja kandidata za organe iste, s obzirom na mali broj građana sa biračkim pravom. Kako navedena sela imaju zajedničke potrebe i interese, teritorijalno su povezana i kako na ovaj način doprinose boljem i bržem njihovom razvoju, to se navedeni predlog smatra oprvdanim,“ stoji u dopisu.

Za sada je na sve ovo reagovao jedino pedstavnik MZ Ravna Reka, Davor Milosavljević, koji je mišljenja „da ako je broj stanovnika jedini kriterijum za opstanak MZ , konkretno Ravne Reke, onda može da se ukine i Opština Vladičin Han koja je po broju stanovnika 100 puta manja od Beograda“, što je dokumentovao i statičkim podacima, a sve u vezi predloga o ukidanju četiri MZ doveo u vezu sa trenutnim radovima na putu koji povezuje četiri navedena sela uz opasku – tražili smo put, ukidaju nam MZ.

Međutim, od nadležnih smo dobili odgovor da je u pitanju samo zakonska forma na nivou zemlje za mesta sa manje od 100 stanovnika, gde ne mogu da se izvedu izbori za savete MZ, da se traži izjašnjenje meštana, ali da do ukidanja MZ neće doći. Rok za izjašnjenje je osam dana od dana prijema dopisa iz lokalne samouprave.

Inače, na internetu se mogu pronaći slični dokumenti, iz različitih mesta. Negde jeste došlo do spajanja MZ, negde se ljudi odupiru tome. U slučaju hanske opštine i sela Ravna Reka, Bačvište, Kacapun i Beliševo ne može a da se ne kaže da su poslednjih tridesetak godina bili na margini opštinskih planova. Beliševo je nekada bilo administrativni centar za taj deo hanske opštine, sa školom, matičnom kancelarijom, ambulantom, prodavnicom… To je prvi deo hanske opštine među brdskim selima koje dobio asfaltirani put i redovan autobuski prevoz još 1978. godine prošlog veka. Devedestih došlo je do naglog sunovrata, kada je ukinuto čak i četvorogodišnje odeljenje nekada najveće škole u kraju, samoinicijativno zatvorena mesna kancelarija i matične knjige prenete u Vladičin Han, a pre toga i ambulanta koja je najaktivnije radila samo o izborima. Onda je naglo počelo iseljavnje preostalog stanovništva, onog koje šezdesetih usled industrijalizacije nije napustilo sela, jer se pešice po 10-15 kilomatara u jednom pravcu do posla ili škole nije moglo. Poslednji ekser u sanduku zakucalo je „Jedinstvo“ i ćutanje lokalne samouprave, kada su redukovane, a zatim i potpuno ukinute autobuske linije.

A, pripajanjem četiri brdska sela jednom ravničarskom, koja su i do sada bila zapostavljena, teško da će Lepenica više brinuti njihovu brigu, od sopstvene, i doneti im prosperitet i poboljšanje uslova života.